Roel van Duijn

italiaanse kranten_nov2012 in pdf

Meer info: http://www.bicyclefilmfestival.com/madrid

Persbericht

Ontvoering Roel van Duijn na ruim 40 jaar voor rechter

Doel: blootlegging misdadige rol van BVD, politie en OM, partners in crime
Advocaat-generaal eist verjaring

De ontvoering en doodsbedreiging waarvan ik in 1970 slachtoffer was, komt eindelijk voor het Amsterdamse gerechtshof.
Op 30 oktober a.s., om 11.00 uur, in het paleis van Justitie in Amsterdam.
Ik heb in deze zaak  vervolging en onderzoek geëist d.m.v. een 12Sv-procedure.
Advocaat is mr. Erik Olof.

De feiten
In de nacht van 17 april 1970  ben ik ontvoerd door een rechts-extremistische bende: Groep 7.  Ik was op dat moment gemeenteraadslid en lijsttrekker van Amsterdam Kabouterstad. De ontvoerders propten me in  hun auto en dumpten mij in de nacht in België. Met een dreigbrief|: als ik mijn politieke werk niet zou staken , zou ik  dat  met de dood bekopen. In Amsterdam werden  pamfletten verspreid waarin  10.000 gulden werd uitgeloofd voor mijn lijk.
Die nacht werden twee vriendinnen van mij, die aangifte van vermissing bij bureau Warmoestraat wilden doen, door dienstdoende agenten weggestuurd  onder het motto dat zij “kabouterverhaaltjes” ophingen.
Ik ben na mijn vrijlating in contact getreden met  burgemeester Samkalden  en de politie en heb uitgesproken wie de man aan het stuur van de auto was. Ik deed dit waarheidsgetrouw, want deze man heeft inderdaad bekend, in 2005, in het  TV-programma “Andere Tijden”. Hij schepte op dat het een prachtstunt was geweest, die best nog  eens herhaald mocht worden.

Ik beschuldig de BVD, de politie en  het openbaar ministerie ervan dat zij in de loop van de tijd helemaal niets gedaan hebben om de zaak op te helderen.
De politie is in 1970 een onderzoek begonnen, maar het proces-verbaal eindigt met de woorden dat ‘het onderzoek wordt voortgezet”.
Ondanks het feit dat ik in 1975, als wethouder, opnieuw aangifte gedaan heb, omdat mij duidelijk was dat de daders van de metrobomaasnslag in de Bijlmer dezelfden waren  als mijn ontvoerders.
Max Lewin, een van hen, heeft dat toen aan politie en justitie bekend. Desondanks heeft het OM de ontvoeringszaak laten verzanden.
Eind 2005, na de bekentenis van de hoofddader, heb ik opnieuw aangifte gedaan. Nu niet alleen van ontvoering en doodsbedreiging, maar ook van bijkomende smaad, laster en apologie van terreur. Ook dit werd door het OM geseponeerd.

De feiten onthullen een reeks van pogingen van mijn kant om een ernstige misdaad tegenover de democratie te laten onderzoeken en te bestraffen, die vreemd genoeg allen  in de doofpot werden gestopt of waaraan stilzwijgend voorbijgegaan werd. En ondanks al mijn verwoede en waarheidsgetrouwe pogingen spreken daders en overheid van verjaring. Ten onrechte. Want hoe kan een delict verjaren als het slachtoffer op tijd meermalen via een aangifte en zelfs via de publiciteit aan de waakzame organen van de overheid laat merken dat opsporing en vervolging nodig is?

BVD en politie wisten alles
De grote vraag is hoe dit alles heeft kunnen gebeuren, ondanks het feit dat de geheime dienst van alles op de hoogte was.
Uit diepgaand onderzoek t.b.v. mijn boek “Diepvriesfiguur” is nu komen vast te staan:
1. dat BVD, de PID, de Groep IJzerman,
de LAMID mij, evenals andere
Kabouters, dagelijks volgden;

2. dat ook de rechts-extreme kring rond
mijn ontvoerders door de BVD
geïnfiltreerd waren door diezelfde diensten.

Het kan dus niet anders dan dat men van beide zijden kennis had van de ontvoering, de daders en de motieven.
Feit is dat men zich in stilzwijgen hulde. En dat pas de laatste tijd door de AIVD is toegegeven dat men BVD-documenten over mijn ontvoering bezit, die men echter weigert vrij te geven “wegens bescherming van persoonsgegeven”.

Ik beschuldig de BVD, de politie en het OM ervan dat men met de handen over elkaar heeft toegezien hoe een volksvertegenwoordiger ontvoerd werd en met de dood bedreigd door politieke  terroristen.
Sterker nog, dat de AIVD de verdenking op zich laadt de persoonsgegevens van de daders en andere betrokkenen te  beschermen. Omdat dit  zou onthullen dat de BVD en de politie zelf de hand hebben gehad in de ontvoering en doodsbedreiging.

Advocaat-generaal
De advocaat-generaal stelt dat de ontvoering verjaard is en dat een onderzoek niet opportuun is. Maar hoe kan een ontvoering van een volksvertegenwoordiger verjaren als deze ALLES gedaan heeft om politie en justitie tot vervolging aan te zetten? En als er zelfs Kamervragen gesteld zijn over deze ontvoering, gepaard met ruime publiciteit? Hoe kan zo’n ontvoering verjaard zijn, als de aangegeven  dader zelf  voor de televisie verklaart dat hij inderdaad de dader is?
En hoe kan die ontvoering (+doodsbedreiging) verjaren nu pas  recent  door  de AIVD is uitgesproken dat deze dienst  oude BVD-documenten over dit onderwerp geheim houdt?

Een misdrijf van overheidswege kan niet verjaren.

Ik eis nu dat de onderste steen boven komt:
a.                   onderzoek naar de ware toedracht rond de ontvoering en doodsbedreiging;

b.                   onderzoek naar de motieven van BVD, politie en OM om ondanks mijn correcte informatie en aangifte, die ik  bij herhaling  heb verstrekt, de zaak  doelbewust te laten verzanden;

c.                   gebruikmaking van de door de AIVD achtergehouden documenten voor het onderzoek;

d.                  berechting van de onzichtbare daders bij BVD, politie en AIVD die ofwel  door misdadig optreden, ofwel  door volhardende plichtsverzaking  de hand gehad hebben in dit misdrijf;

e.                   berechting van de zichtbare  daders. Te weten de  heren B. en K. (niet de lokvrouw, die excuses heeft aangeboden).

Roel van Duijn
Ex-gemeenteraadslid en ex-wethouder van Amsterdam,
Schrijver van “Diepvriesfiguur”,
Tel 020 4704770
roelvduijn@planet.nl
www.roelvanduijn.nl

persbericht

Jarenlang heeft de AIVD gezegd dat hij “na grondig onderzoek” geen documenten meer over mij had. In mijn boek “Diepvriesfiguur”, van april j.l. , heb ik aangetoond dat dit niet de waarheid kon zijn.
Wat blijkt? Op internet vind ik nu mij onbekende BVD-berichten aangaande mij door de AIVD onwettig verstrekt zijn aan Stichting Argus. Voor de website “Binnenlandse veiligheidsdienst”, http://www.stichtingargus.nl/bvd/index.htm
De berichten zijn buiten mij om verstrekt. Deels voor de zitting bij de Raad van State, november vorig jaar. Deels daarna. Voor en na de verschijning van ‘Diepvriesfiguur”. Het boek over mijn leven met de geheime dienst, waarvoor ik deze berichten nodig had.

Eerder al had de AIVD eenzelfde onrechtmatige verstrekking aan een buitenstaander gedaan. Aan het onderzoeksbureau Jansen & Jansen in 2010.
Diit is een inbreuk in mijn privéleven. Dit is bovendien tegen de Wet op de Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten. Die bepaalt dat de eerste aanvrager ook het eerste de aangevraagde berichten ontvangt.
Ik ben gekwetst en ziedend.

Mijn advocaat mr. Erik Olof en ik eisen stopzetting van dergelijke illegale en onbehoorlijke verstrekkingen. En smartegeld. En excuses.

Het kort geding vindt plaats op woensdag 19 september a.s., om 11.00. In het paleis van Justitie, Prins Clauslaan 60, Den Haag. Voor de rechtbank Den Haag, sector civiel recht.

Met vriendelijke groet,
Roel van Duijn
Ex-politicus en publicist

Persbericht

Roel van Duijn eist bij AIVD films en geluidsopnames op van “journalist” Wieting

De bronnen
De naam van deze geheim agent was Dolf Wieting. Dit is uit verschillende openbare bronnen bekend. Zijn spionage-activiteiten zijn niet alleen uitgebreid beschreven  in mijn bovengenoemde boek, maar ook in  “ De Groep IJzerman” van de politiehistoricus dr. G.Meershoek (uitgeverij Boom, 2011). In deze studie wordt hij als “Agent Zomer” aangeduid. In het tijdschrift “Ons Amsterdam”, van maart 2011, wordt duidelijk wie er achter dit pseudoniem schuil gaat. Eerder, in 1996, waren enkele van zijn activiteiten al beschreven in het boek “Louter Kabouter” van Coen Tasman (uitgeverij Babylon/De Geus).

Wieting gaf zich bij zijn activiteiten uit als journalist. Enkele malen heeft hij tegenover ons  voorgegeven medewerker van de VPRO te zijn.

Dolf Wieting heeft ongeveer 4 jaar voor de Groep IJzerman gewerkt. Vanaf begin 1968 tot en met zomer 1971. De Groep IJzerman bespioneerde t.b.v. de Amsterdamse politie en de BVD verschillende linkse jongerengroepen, waaronder de Kabouterbeweging.

Foto’s, films en geluidsbanden
Concreet eis ik u tenminste het materiaal dat Wieting geproduceerd heeft bij de volgende gelegenheden :

1. Opnames in de periode  eind 1969 t/m maart 1970 gemaakt in de studentensociëteit Akhnaton bij vergaderingen van de door mij opgerichte “Volksuniversiteit voor Sabotoga en Pseudo-erotiek”, een voorloper van de Kabouterbeweging.

2. Film -, foto- en geluidsmateriaal door hem gemaakt op 11 maart 1970 tijdens een kabouteractie bij de Juliana van Stolbergkazerne in Amersfoort, waar Kabouters naartoe getrokken waren om pamfletten te verspreiden over geweldloze defensietechnieken. Volgens de bovenbeschreven bronnen is Wieting daar aanvakelijk gearresteerd, maar onmiddellijk vrijgelaten met teruggave van zijn camera en andere apparatuur.

3. Volgens een rapport van de BVD, afgedrukt in “Diepvriesfiguur” als Document 7-1 heeft Wieting in mei 1970 filmopnames gemaakt van acties van de Kabouterbeweging in het kader van de gemeenteraadsverkiezingen.
Citaat uit dit rapport : “Zowel het filmapparaat als de geluidsopname-apparatuur waren van professionele kwaliteit. Opmerkelijk was, dat richtlijnen van deze filmer voetstoots- en zonder enig commentaar uitgevoerd.” Grappig genoeg wist de BVD-er die dit rapport gemaakt heeft dat Wieting ook een geheim agent was.

Het rapport is in kopie bijgevoegd (eerste attachment).

Ik herinner mij dat Wieting bij deze campagne mij, als lijsttrekker, niet alleen op straat, maar ook bij mij thuis. herhaaldelijk heeft geïnterviewd met zijn filmcamera en bandrecorder.

4.Op de achttiende foto in “Diepvriesfiguur” is te zien hoe Wieting bij het kraken van een langdurig   leegstaand pand in de Damstraat door de Kabouterbeweging, op 28 mei 1970, opnamen maakt van een vergadering. Wat is het resultaat daarvan geweest?

De foto is bijgevoegd (tweede attachment, in zwart jasje + microfoon aan onderkant foto).

5. Op pg. 86 van “ De Groep IJzerman” wordt beschreven dat Wieting veel foto’s gemaakt heeft in het politiek café “De Pieter” in de Pieterspoortsteeg,in Amsterdam, dat vanaf 1968 gediend heeft als een onderkomen voor linkse jongerenbewegingen zoals de Kabouters.

6. Op pagina 94 van dit laatste boek beschrijft de auteur hoe deze geheim agent ontmaskerd werd door een van onze medestanders, Hans Hofman,  In 1969. op het moment dat deze met een pistool zwaaide in een café in de Peperstraat. Het was zijn dienstpistool. Wieting ontkende krachtig dat hij een geheim agent was en om Hofman te intimideren schoot hij met een kogel een urinoir van het café kapot. Aangezien Wieting steeds met zijn apparatuur gezien werd, heeft hij waarschijnlijk ook rond deze gebeurtenis opnames gemaakt.

Een verzoek met gelijke strekking is verzonden aan de politie Amsterdam-Amstelland en aan de MIVD.

Motto : “De strijd van de mens tegen de macht is de strijd van het geheugen tegen de vergetelheid” Milan Kundera (‘Het boek van de lach en de vergetelheid’).

Met vriendelijke groet,

Roel van Duijn
Ex-politicus en auteur